" शाळा ही कोणत्याही धर्माचे प्रचारकेंद्र नसून, ती स्वतंत्र विचार, वैज्ञानिक दृष्टिकोन आणि तांत्रिक ज्ञान विकसित करण्याचे माध्यम आहे. इथे धर्म नव्हे तर विज्ञान, कला आणि तंत्रज्ञानाचे आधारभूत शिक्षण दिले पाहिजे."
जगातील प्रत्येक महान परिवर्तन एका छोट्याशा शाळेच्या वर्गातून सुरू झालंय. फळ्यावरची पांढरी खडू, टेबलावरची जुनी वही आणि शिक्षकांचा धीरगंभीर आवाज याच वातावरणातून विचारांचे साम्राज्य घडले आहे..
पण आज प्रश्न असाच उभा राहिला आहे,शाळा ही धर्माचे प्रचारकेंद्र आहे का, की स्वतंत्र विचार, वैज्ञानिक दृष्टिकोन आणि तांत्रिक ज्ञान देणारे माध्यमं..?
शाळा ही मंदिर, मशीद किंवा चर्च नाही. ती कुणाच्याही श्रद्धेला विरोध करणारी नसते; पण तिचं मूळ उद्दिष्ट आहे,मुलांच्या मनात ‘विचार करण्याची क्षमता’ जागृत करणे आहे.
बालमन कोऱ्या कॅनव्हाससारखं असतं. त्या कॅनव्हासवर आपण काय रंग भरतो, त्यावर समाजाचं भविष्य ठरतं...जर त्या मनात आपण केवळ धार्मिक शिकवणच ओतली, तर विचार कुठे जन्म घेणार..?
शिक्षणाचं मूळ काम आहे प्रश्न विचारायला शिकवणं...!
का? कसं? कोणासाठी..?
धर्म हे मानवी जीवनात नैतिकतेचे मूल्य शिकवतो, हे खोटं नाही. पण शाळेची जागा धर्मप्रसाराची नाही. कारण धर्म ही वैयक्तिक गोष्ट आहे; तर शिक्षण ही सर्वमान्य व सार्वत्रिक गोष्ट आहे..
धर्माची बंधने समाजाला विभागतात, तर शिक्षणाचे मूल्य आपल्याला एकत्र आणतात.
आजच्या काळात अनेक शाळा, कॉलेजेस कुठल्या ना कुठल्या मतप्रवाहाच्या विचारांनी चालवल्या जातात... जिथे पाठ्यपुस्तकाच्या पुढे एक वेगळा अजेंडा सुरू असतो..
“ही जात श्रेष्ठ, तो धर्म कनिष्ठ, आमचा देव मोठा, त्यांचा देव छोटा.”
हे सगळं ऐकून वाढणाऱ्या पोरांच्या मनात कुठला वैज्ञानिक दृष्टिकोन तयार होणार..?
विज्ञान, कला आणि तंत्रज्ञान भविष्याची खरी गुरुकिल्ली..
21 व्या शतकातली खरी संपत्ती कोणती?
जमीन? सोने? पैसा..? नाही..!
ते आहे ज्ञान - विवेक, विज्ञान - तंत्रज्ञान आणि कौशल्यं..
आज जगभरातील स्पर्धा ही ज्ञानाच्या आधारे चालतेय..कृत्रिम बुद्धिमत्ता, रोबोटिक्स, स्पेस टेक्नॉलॉजी, मेडिकल सायन्स ह्या क्षेत्रात ज्याचा हात सक्षम, तीच राष्ट्रं पुढं आहेत..
जर आपण अजूनही शाळांमध्ये धर्माचा अजेंडा रेटत बसलो, तर आपली मुलं या स्पर्धेत कुठे उभी राहणार..?
शाळेने मुलांना शिकवायला हवं..
कुतूहल बाळगा – कारण प्रश्न न विचारणारी पिढी कधीच पुढे सरकत नाही..
प्रयोग करा – नवे मार्ग शोधण्याची ताकद प्रयोगांतूनच मिळते.
चुका करा आणि त्यातून शिका – चुकांशिवाय यशाची खरी चव लागत नाही.
प्रश्न विचारत राहा – प्रत्येक प्रश्न म्हणजे ज्ञानाच्या नव्या दाराची किल्ली.
निसर्गाचं निरीक्षण करा – निसर्ग हा सर्वात मोठा शिक्षक आहे.
माणसाच्या कल्याणासाठी तंत्रज्ञान वापरा – विज्ञान तेव्हाच श्रेष्ठ जेव्हा ते मानवी जीवन सुधारतं.
मूल्यांवर आधारलेलं जीवन जगा – केवळ हुशारी नव्हे तर प्रामाणिकपणा, करुणा आणि जबाबदारीही शिका.
सहकार्य आणि संघभावना जोपासा – कारण एकटा माणूस कल्पना करू शकतो, पण टीम त्याला सत्यात उतरवते.
सर्जनशीलता फुलवा – चित्र, कविता, संगीत, लेखन यातून विचारांची मुक्त उडान घ्या.
स्वतंत्र विचार करा – गर्दीत उभं राहूनही स्वतःचा मार्ग निवडण्याचं धैर्य ठेवा.
थोडक्यात, शाळा ही फक्त ज्ञानाची जागा नसून, माणूस घडवण्याची कार्यशाळा असावी.
हीच खरी आधुनिक “पूजा” आहे,मित्रांनो..
स्वतंत्र विचारांचा गाभा – विवेकानंद ते डॉ. कलाम
आपल्या संतांनीही हेच सांगितलंय..स्वामी विवेकानंद म्हणाले होते, “मनुष्य बनण्यासाठी शिक्षण हवं. केवळ पुस्तकं चाळून पोपटपंची करणं म्हणजे शिक्षण नाही.”
डॉ. ए. पी. जे. अब्दुल कलाम यांनी विज्ञानाच्या माध्यमातून भारतीय युवकांना आकाशात उड्डाण करायला शिकवलं.त्यांच्या शाळेत जर फक्त धार्मिक शिकवणच दिली असती, तर ते जगातला सर्वोत्कृष्ट शास्त्रज्ञ झाले असते का?
खरं शिक्षण हे मनाची दारे उघडतं, डोळ्यांना नवीन क्षितिज दाखवतं.
वास्तविकता – आजची शाळा कुठे उभी आहे?
अजूनही खेड्यापाड्यांतल्या शाळांमध्ये विज्ञान प्रयोगशाळा नाहीत..संगणक शिक्षणावर खर्च करायला निधी नाही...पण त्याच शाळांच्या प्रार्थनांमध्ये धर्मगाणी गायलाच लागतात.
मुलांना समजून घेण्यासाठी काउन्सिलिंग नाही; पण जाती-पातीवर स्पर्धा नक्की घेतली जाते.
हा विरोधाभास नाही का?
ज्ञानापेक्षा अजूनही धर्माला महत्त्व देणं – ही आपली मोठी चूक आहे.
शिक्षकांची भूमिका – ‘मार्गदर्शक’ की ‘प्रचारक’?
शिक्षक हा समाजाचा शिल्पकार आहे. त्याची जबाबदारी आहे, विद्यार्थ्यांना विचार करायला शिकवणे, त्यांना पुस्तकांच्या पलीकडचं जग दाखवणं.
शिक्षक जर स्वतःच धार्मिक भेदभावाने ग्रासलेला असेल, तर त्याच्या वर्गातून नवे न्यूटन, एडीसन, डॉ.कलाम निघतील का?
म्हणून शिक्षकाने स्वतःला नेहमीच विचारलं पाहिजे..
“मी विद्यार्थ्याला प्रश्न विचारायला शिकवत आहे का, की माझा विचार त्याच्या डोक्यात कोंबत आहे?”
धर्माचा धडा वेगळा – पण विज्ञानाचा धडा सर्वांसाठी समान
हे स्पष्ट समजलं पाहिजे..
धर्माच्या शिकवणीची गरज आहे, पण ती घरात किंवा धार्मिक स्थळी...शाळा ही धर्मनिरपेक्ष असावी.
तिथे शिकवलं पाहिजे...
सर्व धर्मांचा आदर कर – पण अंधश्रद्धेला बळी पडू नकोस.
वैज्ञानिक दृष्टिकोन ठेवा – कारण प्रश्न विचारणं हीच खरी प्रार्थना आहे.
श्रद्धेपेक्षा तर्काला महत्त्व दे – कारण तर्कच आपल्याला सत्याकडे नेतो.
मानवधर्म सर्वश्रेष्ठ आहे हे समजून घे – जात, पंथ, भाषा, रंग यापलीकडे माणूस म्हणून जग..
सहनशीलता आणि विवेक जोपास – मतभेद असूनही मनोमिलन शक्य आहे हे शिक.
अन्यायाला विरोध करायला शिका – गप्प बसणं म्हणजे अन्यायाला संमती देणं.
ज्ञानाला सर्वात मोठं मंदिर समज – कारण खरी उपासना म्हणजे सतत शिकणं.
थोडक्यात, शिक्षणाने मन उघडं करायला हवं, डोळ्यांवर पट्टी बांधायला नव्हे.
यामुळे विद्यार्थी विचारशील, सहिष्णु आणि नवोन्मेषी बनेल.
भविष्याची दिशा – तंत्रज्ञान आणि विचार यांची सांगड..
आजच्या काळात एखाद्या मुलाकडे दोन गोष्टी असल्या की तो कुठेही पोहोचू शकतो:
1. सर्जनशील विचार आणि 2. तांत्रिक कौशल्य
यासाठी शाळांनी या गोष्टींवर भर दिला पाहिजे...
कोडिंग, रोबोटिक्स, ड्रोन टेक्नॉलॉजी,आर्ट आणि डिझाइन थिंकिंग,पर्यावरण विज्ञान,वाचन व चर्चा संस्कृती, भावनिक आणि मानसिक आरोग्य..
हे सर्व शिकवताना धर्माचा कुठेही हस्तक्षेप असता कामा नये.
शाळा म्हणजे विचारांची प्रयोगशाळा...
शाळा म्हणजे फक्त चार भिंती नाहीत, त्या भिंतींच्या आत मुलांच्या मनात स्वप्नांचे वादळ उठायला हवे,जिज्ञासेचे प्रश्न झंकारायला हवेत, नवीन शोधांची बीजे रुजायला हवीत.
धर्म हा वैयक्तिक श्रद्धेचा विषय राहो; पण शाळा ही विज्ञान, कला आणि तंत्रज्ञानाचा संगम राहिली पाहिजे..
तेव्हाच आपल्या देशाला खऱ्या अर्थाने विचारवंत, शास्त्रज्ञ आणि मानवतावादी नागरिक मिळतील.
आपण स्वतःलाच एक प्रश्न विचारूया..
पुढच्या पिढीसाठी आपण काय मागे ठेवून जाणार?
धर्मानें विभागलेला वारसा? की ज्ञानाचा उज्ज्वल दीपस्तंभ?
उत्तर स्पष्ट आहे...
विचारांना पंख देणारी शाळा हीच खरी पूजा आहे...
बाकी सगळं गौण आहे.
शाळा ही फक्त इमारत नसते, ती राष्ट्राच्या भविष्याचा आराखडा असते. तिथे धर्माचे भिंती नव्हे, तर विचारांचे दरवाजे उघडले पाहिजेत. मुलांना शिकवायचं असेल, तर त्यांना जग पाहायला शिकवावं लागतं...
प्रश्न विचारायला, तर्क लावायला, चुकून शिकायला आणि नव्या मार्गाचा शोध घ्यायला प्रेरित करावं लागतं. कारण प्रश्न विचारणारा विद्यार्थी कधीच गुलाम राहत नाही; तो स्वतःचं विचारविश्व घडवतो. त्यामुळे शाळा ही देवपूजेची नव्हे, तर विवेकपूजेची जागा असावी...जिथे मन श्रद्धेपेक्षा तर्कावर चालतं आणि विश्वासापेक्षा ज्ञानाला वंदन केलं जातं.
आजच्या डिजिटल युगात, जग प्रगत होत असताना जर आपण अजूनही धर्माच्या आधारावर शिक्षणाचं ओझं वाहत बसलो, तर आपण भविष्य हरवू.
शाळांनी धर्मापेक्षा विज्ञानाला, अंधश्रद्धेपेक्षा प्रयोगशीलतेला, आणि मतभेदांपेक्षा मानवतेला स्थान द्यायला हवं. कारण धर्म माणसाला भक्त बनवतो, पण शिक्षण त्याला विचारवंत बनवतं.
आणि विचारवंत समाजच प्रगतीचा खरा शिल्पकार ठरतो.
म्हणूनच, प्रत्येक शाळा ही विचारांची प्रयोगशाळा बनली पाहिजे...जिथून पुढच्या पिढीकडे केवळ प्रमाणपत्रं नव्हे, तर प्रबुद्ध मनं आणि सर्जनशील आत्मा देणं हेच शिक्षणाचं खरं यश आहे.
"शाळा म्हणजे फक्त शिक्षणाचं केंद्र नव्हे, ती विचारांची क्रांती घडवणारी भूमी आहे..जिथे धर्म नव्हे, विवेक देव असतो; आणि प्रार्थना म्हणजे प्रश्न विचारण्याचं धैर्य असतं."
टीप : ही माहिती इंटरनेटवरील मुक्त स्रोतांवर आधारित असून, तिचं सृजनशील विचार-संकलन, लेखन व संपादन स्वतंत्रपणे करण्यात आलं आहे.
-संपादन..
#विद्यार्थीमित्र प्रा.रफीक शेख
-एक साहित्यप्रेमी, विवेकवादी आणि समाजमाध्यमकार..
The Spirit of Zindagi Foundation
"मानवी सामर्थ्याला जागवणारं प्रेरणेचं क्षितिज..!"
डॉ. ए.पी.जे.अब्दुल कलाम विद्यार्थी फाउंडेशन, परभणी.
शिक्षण | सेवा | प्रेरणा | प्रबोधन | सामाजिकता | संशोधन
#शाळा_विचारांची_क्रांती #विज्ञानावर_विश्वास #विचारशील_शिक्षण #धर्मनिरपेक्ष_शाळा #स्वतंत्र_विचार #वैज्ञानिक_दृष्टिकोन #तंत्रज्ञान_आणि_विचार #नवयुगाचं_शिक्षण #माणूस_घडवणारी_शाळा #ज्ञानाची_पूजा #विवेकवादी_शिक्षण #विचारांना_पंख #शिक्षणातील_प्रबोधन #मानवतावादी_शिक्षण #विचारशील_विद्यार्थी #विवेकाची_पूजा #विचारांची_प्रयोगशाळा #ज्ञानाचा_दीपस्तंभ #विज्ञान_कला_तंत्रज्ञान #शिक्षण_की_धर्मप्रचार #21व्या_शतकाचं_शिक्षण #विचारवंत_समाज #विवेकानंद_ते_कलाम #प्रेरणादायी_शाळा #समाजपरिवर्तन #विद्यार्थीमित्र #प्रा_रफीक_शेख #TheSpiritOfZindagi #DrKalamFoundation #ज्ञान_सेवा_प्रेरणा_प्रबोधन, #विद्यार्थीमित्र, #jaibhim_official, #विचारप्रवर्तकचित्रपट, #jaibhim #ThinkFreeLearnDeep #EducationNotReligion #ScienceOverSuperstition #HumanityFirst #WisdomForFuture #MindfulEducation #CreativeLearning #RationalThinking #SocialAwareness #InspiringEducation

0 Comments